در این دسته از نوزادان قلب آن‌ها نمی‌تواند به درستی کار پمپاژ طبیعی خون را به صورت ریتمیک انجام دهد و آن‌ها باید از ضربان ساز استفاده کنند.
این داروها مانند هیدروکسی کلروکین بر سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارند و می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به بیماری لوپوس کمک کنند.
اگرچه داروها در کنترل لوپوس بسیار مهم هستند، اما کارهای زیادی وجود دارند که برای مدیریت علائم این بیماری می توانید انجام دهید.
لوپوس می تواند باعث افزایش فشار خون شود، مخصوصا اگر کلیه ها را درگیر کرده باشد. قرص های استروئیدی که اغلب برای درمان بیماری لوپوس مورد استفاده قرار می گیرند، می توانند باعث افزایش فشار خون شوند مخصوصا اگر در دوزهای زیادی مصرف شوند. لوپوس می تواند در ایجاد کلسترول بالا نیز نقش داشته باشد که باید به طور سالانه با انجام آزمایش خون بررسی شده و در صورت نیاز درمان شود. لوپوس ممکن است مغز استخوان را تحت تاثیر قرار دهد و باعث کم خونی و کاهش تعداد پلاکت ها (سلول هایی که به لخته شدن خون کمک می کنند) و یا گلبول های سفید خون شود.
تست مکمل سرم، میزان پروتئین هایی را که بدن در هنگام التهاب تولید کرده، اندازه می گیرد.
همچنین از مکمل‌های روغن ماهی نیز می توانید استفاده کنید، اما مطمئن شوید که از روغن بدن ماهی استفاده کنید نه روغن کبد ماهی و یا مکمل ها.
البته این بیماری یک نشانه بارز دارد که می‌توان با توجه به آن راحت تر آن را شناسایی کرد و آن نشانه لکه‌هایی هستند که روی گونه‌ها به شکل بال پروانه ایجاد می‌شود.
بیماری لوپوس به بافت مغز نیز آسیب می‌‌رساند. به همین دلیل بیماران از درد در ناحیه سر، گیجی و تغییر خلق و خو رنج می‌برند.
این جراحت ها با گذشت چندین هفته، برطرف می شوند. البته برخی از کودکان به صورت ارثی گرفتگی قلب دارند؛ یعنی در این حالت قلب کودک نمی تواند فعالیت های عادی و ریتمی پمپ کردن خون را تنظیم کند.
قطع مصرف سیگار بیماری لوپوس و علائم و کاهش وزن نیز منجر به نتایج بسیار بهتری می شود. همچنین ورزش منظم به سلامتی مفصل و کاهش وزن کمک می کند.
در دهان افراد مبتلا به بیماری لوپوس زخم‌های قرمز رنگی مشاهده می‌شوند که با هاله ای سفید و خطوط تابشی سفید احاطه شده اند.
گاهی اوقات تحت اثر این بیماری، التهاباتی در مغز ایجاد می شود. که عوارض آن می تواند باعث سردرد، مشکلات ذهنی مانند از دست دادن حافظه یا ضعیف شدن تمرکز، تشنج، مننژیت یا حتی کما شود.
نژاد: هر فردی با هر زمینه نژادی ممکن است به لوپوس مبتلا شود؛ اما افراد رنگین پوست به نسبت سفید پوست ها، دو تا سه برابر بیشتر در معرض خطر هستند.
غدد لنفاوی که در مجاورت عروق خونی متورم قرار دارند، تحت تأثیر قرار می‌گیرند.